Większość dzieci wagarowała przynajmniej raz w życiu? Wagary to powtarzające się unikanie obowiązku szkolnego bez „oficjalnego” powodu. Czasem nazywane są „nieobecnością nieusprawiedliwioną”. Zapewne każdemu uczniowi przydarzy się choć raz w swojej karierze iść na wagary. Jest to chęć poznania czegoś nowego, przygody oraz buntowania się. Jeżeli zdarzają się sporadycznie i nie przeszkadzają w szkole, to nie są ogromnym problemem. A co jeśli wagary powodują zaległości w nauce? Rodzice powinni pamiętać, że wagary dotyczą nie tylko dziecka, ale również ich samych. Uczniowie, którzy opuszczają lekcje, często potem nie radzą sobie za dobrze na testach, egzaminach, a nawet przy odrabianiu pracy domowej. Jednak to na opiekunach spoczywa odpowiedzialność za uczęszczanie dziecka do szkoły. Muszą zadbać o to, by chodziło na wszystkie lekcje i wywiązywało ze swoich obowiązków. Dlaczego dzieci wagarują? Dziecko często unika szkoły z powodu trudnej sytuacji w domu rodzinnym – przez rozwód rodziców albo nieustanne awantury, zaniedbywanie, przemoc, nadużycia. Bywa, że rodzice mają nadmierne oczekiwania wobec swojej pociechy – stawiają wysoko poprzeczkę dotyczącą ocen, ale jednocześnie nie udzielają emocjonalnego wsparcia, nie okazują miłości, ciepła i zrozumienia. Niektórym uczniom z kolei trudno usiedzieć w jednym miejscu i koncentrować się przez sześć godzin. Zdarzają się też konflikty z nauczycielem, czy znęcanie się nad uczniem. Co robić, kiedy nasze dziecko wagaruje? Pięć razy w tygodniu pytajcie dzieci, co wydarzyło się w szkole, jak minął im dzień, czy dostały jakiś stopień, z czego, itp. Niech wiedzą, że interesuje was wszystko, co ich dotyczy i czym się zajmują. Postarajcie się poznać kolegów i przyjaciół pociech, nie zabraniajcie im wizyt w waszym domu, a w ich trakcie spróbujcie nawiązać z nimi dobre relacje. Nie wymagajcie od dziecka samych. Przecież każdą ocenę można poprawić! Utrzymujcie stały, a jeśli zachodzi taka potrzeba, nawet codzienny kontakt z wychowawcą. Niech nauczyciele informują was o każdej nowej nieobecności. Zainteresowanie życiem edukacyjnym dziecka stanowi najlepszy sposób uniknięcia problemów.